Nawigacja

Początki działalności Szkoły Podstawowej w Łopuchowej

GALERIA ZDJĘĆ

INFORMACJE

Nasza szkoła ma bardzo bogatą tradycję.

 Pierwsze wzmianki o Szkole Podstawowej w Łopuchowej pochodzą z roku 1855. Istniała wtedy jako szkoła filialna pod kierownictwem Teodora Pisiewicza. Był to budynek z drewna sosnowego w kształcie prostokąta, usytułowany równolegle do biegnącej poniżej drogi. Ścianę frontową zdobił ganek ze schodami, który stanowił wejście. Jak na ówczesne czasy budynek był nowoczesny i obszerny, mieściły się w nim dwie klasy lekcyjne, korytarz i mieszkanie ówczesnych nauczycieli – kierowników szkoły.  Budowę zleciły władze starostwa Ropczyce – panu Piaseckiemu, zamieszkałemu w dworze Broniszów, później budowę kontynuował i ukończył p. Turski. Równocześnie z budynkiem szkolnym wybudowano pomieszczenia gospodarcze i sanitarne. (Budynek zburzono w roku 1994).

W okresie międzywojennym nauka odbywała się systemem czteroklasowym  i trwała 6 lat, gdyż klasy III i IV trwały 2 lata.  Nauka odbywała się w budynku szkolnym, ale również w wynajętych izbach   u miejscowych zamożniejszych gospodarzy, m.in. u pana Bieli i p. Wójtowicza.  Do końca II wojny światowej, kierownikami szkoły byli kolejno: Jan Dobrowolski, Jan Jawor (w roku 1914 poszedł na wojnę i zginął), Helena Walewska, Jan Radłowski (ogrodził działkę wokół budynku) , Wanda Ignarska  ( 1928- 1934) , Państwo Lipowie (1934 – 1939 i czas okupacji)

Absolwenci szkoły powszechnej przeważnie zostawali w domach na roli. Tylko nieliczni, synowie i córki zamożniejszych gospodarzy kontynuowali naukę w Ropczycach w klasie V, a później w dwustopniowej szkole średniej.

W czasie okupacji szkoła funkcjonowała z przerwami, wynikającymi z zarządzenia władz niemieckich, a także z powodu stacjonowania w szkole wojsk niemieckich i radzieckich. Od 1941 roku nauka odbywała się, za zgodą właściciela ziemskiego Stanisława Mielczarka, w 2 salach w budynku dworku. Kierownikiem szkoły był pan Lipa ( aktywny działacz konspiracyjny- na strychu budynku szkoły była ukryta broń i amunicja miejscowej organizacji wojskowej).  W sierpniu 1944 roku, po wkroczeniu wojsk radzieckich, w budynku szkoły zorganizowano szpital. Z powodu dużych mrozów podczas zimy 1944/45 do opału używano sprzętu szkolnego, podłóg, ogrodzeń i dokumentów szkolnych.

W lutym 1945r. utworzony Komitet Rodzicielski przystąpił do remontu budynku szkolnego, w  tym roku naukę  zakończono 15 lipca, wakacje dla młodzieży były więc krótkie. Nowym kierownikiem została p. Dymowicz Wiera, która w 1945 r. zamieszkała wraz z rodziną w starej szkole.
Po wojnie zmieniono stopień organizacyjny szkoły z czteroklasowej na siedmioklasową. Szkoła została częściowo przeniesiona do znacjonalizowanego przez państwo polskie budynku dworu. Kolejnymi kierownikami szkoły byli:  Wiera Dymowicz, Jakub Plezia, Emilia Dziedzic, Józef Rogowski,

W latach 1945 – 1950 nauka odbywała się w dwóch budynkach. W starej szkole uczyły się klasy I – IV, a budynku dworskim V – VII. Było to męczące, ponieważ odległość między budynkami wynosiła około 1 kilometra. W roku 1950, po częściowym remoncie i przebudowie pomieszczeń, klasy I – IV przeniesiono do budynku dworskiego. Uczniowie uczyli się w czterech salach lekcyjnych  na zmiany. Oprócz tego była jeszcze sala gimnastyczna wraz ze sceną, gdzie odbywały się przedstawienia . W kuchni organizowano dla uczniów dożywianie .

Następnym kierownikiem szkoły ( po p. W. Dymowicz) był p. Jakub Plezia, który formalnie załatwił sprawę przejścia byłego budynku dworskiego na rzecz własności szkoły. Po upływie 2 lat kierownictwo przejęła p. Emilia Dziedzic, która wyposażyła szkołę w większą ilość sprzętu szkolnego. Kierownik K. Sitek przeprowadził remont budynku. Wymieniono niektóre podłogi, zmniejszono sale lekcyjne, przez co uzyskano większą ilość klas, wykonano elewację budynku, wybudowano budynek gospodarczy.

Z kolei kierownictwo objął p. Józef Rogowski , który przybył ze Szkoły Podstawowej z Ropczyc. Od 1 września 1966 roku wprowadzono ośmioklasową szkołę podstawową.

W roku szk. 1969 kierownikiem szkoły została p. Izabela Marć. Przystąpiła do budowy Domu Nauczyciela , która trwała do roku  1973. (Koszt budowy wyniósł 718 000 zł) W kolejnych latach wzbogacano szkołę w lepszy sprzęt i pomoce dydaktyczne. Również Wydział Oświaty skierował do tutejszej szkoły nauczycieli specjalistów do poszczególnych przedmiotów.
W 1975 roku przeprowadzono zmianę nazewnictwa miejscowości. Wieś Łopuchowa została włączona pod względem administracyjnym do wsi Łączki Kucharskie. Na pamiątkę miejscowości, której pierwsze wzmianki pochodzą z czasów Kazimierza Wielkiego, postanowiono jej nazwę pozostawić w nazwie szkoły.

Rok przed wprowadzeniem w życie nowej reformy systemu edukacji kierownictwo szkołą objęła p. Maria Stasiowska. W 1978 roku wykonano ogrodzenie budynku szkolnego i przyległych terenów wraz  z parkiem. W latach 1978 – 1980 przeprowadzono generalny remont budynku szkoły. Zlikwidowano amfiladę przez utworzenie korytarza. Wybudowano wewnątrz budynku toalety oraz instalację centralnego ogrzewania. Podczas remontu nauka odbywała się w remizie strażackiej w Łopuchowej (kl. I – III SP)  i w remizie strażackiej w sąsiedniej wsi w Okoninie (kl. IV – VIII SP) . W roku 1978, w wyniku wprowadzenia kolejnej reformy szkolnictwa, zorganizowano i wyposażono pracownię dla klasy I oraz oddziału przedszkolnego.

W latach dziewięćdziesiątych przeprowadzono kolejne modernizacje. Od 1992 r. szkołą zarządzał nowy dyrektor – p. Wojciech Żuchowski. Uruchomiono kuchnię, doprowadzono do szkoły instalację gazową. Wymieniono stoliki i krzesła uczniowskie, tablice i inny sprzęt szkolny. Oddział przedszkolny został przeniesiony do sąsiadującego ze szkołą Domu Katechetycznego. W 1993 r. do biblioteki szkolnej włączono zbiory wiejskiej biblioteki publicznej, Siedzibę biblioteki przeniesiono do zaadoptowanych pomieszczeń w Domu Katechetycznym. Od tej pory biblioteka służy zarówno dorosłym, jak i młodzieży szkolnej. W 1999 r. uruchomiono pracownię komputerową. W roku szkolnym 2000, po wprowadzeniu nowej reformy szkolnictwa w Szkole Podstawowej  w Łopuchowej znajdował się oddział zamiejscowy Gimnazjum w Niedźwiadzie- dyrektorem oddziału był. p. Stanisław Augustyn. Sytuacja taka trwała do roku 2003, wtedy to połączono szkoły podstawowe i gimnazja, tworząc zespoły szkół.

Od 1 września 2003r. powołano do istnienia Zespół Szkół w Łączkach Kucharskich. Zmieniono instalację elektryczną , pokrycie dachowe, wyremontowano kuchnię.

Od 1 września 2007 roku dyrektorem Zespołu Szkół w Łączkach Kucharskich jest p. Grzegorz Laska.  Dyrektor przeprowadził w szkole gruntowny remont sal dydaktycznych. Za jego staraniem położono we wszystkich salach nowe płytki, wyremontowano klasopracownie. Dokonano remontu oddziału przedszkolnego.  Zakupiono nowy sprzęt audio- video, sprzęt komputerowy, tablicę interaktywną. Wyposażono bibliotekę szkolną w nowy księgozbiór. Dyrektor, ze środków wypracowanych przez szkołę, dokonuje niezbędnych remontów, m.in. malowania elewacji budynku, wyłożenia płytkami schodów wejściowych, położenia chodników wokół szkoły.

 Największym przedsięwzięciem było doprowadzenie do budowy sali gimnastycznej przy szkole. Budynek został oddany do użytku 6 października 2011 r. Jest to budynek położony obok szkoły. Wyposażony jest w 2 dodatkowe sale dydaktyczne. Uczą się w nich dzieci klas I – III szkoły podstawowej. Sala jest nowoczesna, bardzo dobrze wyposażona w sprzęt sportowy i dydaktyczny, służy rozwojowi kultury fizycznej dzieci i młodzieży.